Hiko day 4

 

 

 

Dag Vier

De eerstejaars Jewelry studenten kregen de opdracht in duo te werken, en op basis van een gesprek met de ander iets voor elkaar te maken. Dat ging er onverwacht openhartig aan toe; over onzeker zijn over je lichaam en faalangst tot het missen van je muis die bij je moeder woont.

The first-year Jewelry students were instructed to work in pairs, and to do something for each other on the basis of a conversation with the other. They were unexpectedly frank; about being insecure about your body and fear of failure to missing your mouse that lives with your mother.

 

 

 

E22411C8-9B01-4582-B327-309C35E3AEF8IMG_0722.jpg4CE56F03-8B4A-4DAC-B15C-89542DA90CF7IMG_0682.jpg70F95C4C-AFF6-4FE3-99F0-DBD6231B9AD99383FCAF-EFB0-4186-8626-B229437767F4

Haruna (links) maakte voor Goken (rechts) van karton een spiegel in een hoes, met in het midden een verzameling ronde kaartjes waarop allemaal welgemeende complimenten geschreven en getekend waren. Goken kan bijna niet in een spiegel kijken. Haruna vindt zelf haar gezicht te breed en te groot, Goken maakte voor haar een aandacht verleggend kledingstuk voor waar ze wél tevreden over is.

Haruna (left) made a mirror in a cover for Goken (right) of cardboard, with in the middle a collection of round cards on which all sincere compliments were written and drawn. Goken finds it hard to look in a mirror. Haruna finds her face too big, Goken made a piece for her, to redirect attention. So thoughtful.