MAD

 

In een 18de eeuwse donker houten paneelkamer, zo een als er nu -leeg- ook in het Rijksmuseum te zien is, staat deze feestelijke tafel opgesteld.

In een reeks voorbeeldige opstellingen toont het net heropende Musée d’Arts Décoratifs (MAD) in een vleugel van het Louvre de geschiedenis van (vooral) Franse vormgeving op alle terreinen. Van een slaapkamer uit de Middeleeuwen tot de Mondriaan jurk van Yves Saint Laurent.

In a series of exemplary exhibits, the newly reopened Musée d’Arts Décoratifs (MAD) in a wing of the Louvre shows the history of (mostly) French design in all areas. From a bedroom from the Middle Ages to the Mondriaan dress by Yves Saint Laurent.

 

 

En in de hoge hal is nu een tentoonstelling gebouwd met het alle disciplines beslaande oeuvre van de Italiaanse ontwerper Gio Ponti (1891-1979). Ik kende hem alleen van de Pirelli toren in Milaan, en van zo’n ranke eetkamerstoel, maar hij ontwierp espresso-machines, gordijnen, een kathedraal, behang, keramiek, klokken, fresco’s, universiteiten, bestek, hotels en bedacht in 1928 het vormgevings-magazine DOMUS, dat nog steeds bestaat.

And now an exhibition has been built in the high hall with the all disciplines of the Italian designer Gio Ponti (1891-1979). I only knew him from the Pirelli tower in Milan, and from such a slender dining room chair, but he designed espresso machines, curtains, a cathedral, wallpaper, ceramics, clocks, frescoes, universities, cutlery, hotels and invented in 1928 the design -magazine DOMUS, which still exists.

 

 

 

Hier wil ik wel eens naar toe: het Hotel Parco dei Principi (1960) in Sorrento, waar alles is uitgevoerd in de kleuren blauw en wit en elke kamervloer voorzien is van een ander tegelpatroon. Ongelooflijk fris, helder en optimistisch.

Here I want to go: the Hotel Parco dei Principi (1960) in Sorrento, where everything is done in the colors blue and white and each room floor is decorated with a different tile pattern.
Incredibly fresh, clear and optimistic.