Ron Amir

Er is een goeie tekenaar die Ron Amir heet, hier in Amsterdam en er is een goeie Israëlische fotograaf met dezelfde naam, die nu in het Musée d’Art Moderne in Parijs een tentoonstelling heeft met foto’s die hij gedurende een aantal jaren maakte van Sudanese en Eritrese vluchtelingen in het Zuiden van Israel. En hoewel dat land is gebouwd als toevluchtsoord voor vluchtelingen uit de hele wereld, loopt de integratie van deze Afrikaanse asielzoekers daar uiterst moeizaam. Vele tienduizenden zitten al vele jaren vast in detentie-centra. ‘Somewhere in the desert’ is een serie van zo’n 30 foto’s, waaraan je kunt zien dat de maker begaan is met de mensen die daar verblijven, al zijn ze niet in beeld. Zonder mensen getuigen ze van de veerkracht in de meest erbarmelijke omstandigheden en het vermogen het toch zo comfortabel mogelijk te maken. Daarin doen de foto’s denken aan die van Henk Wildschut, die het leven van de vluchtelingen in Calais vastlegde.

There is a good artist named Ron Amir, here in Amsterdam
and there is a good Israeli photographer with the same name,
who now has an exhibition in the Musée d’Art Moderne in Paris with photographs he made of Sudanese and Eritrean refugees in the South of Israel. And although that country was built as a refuge for refugees from all over the world, the integration of these African asylum seekers is extremely difficult. Many tens of thousands have been kept in detention-centers for many years.
Somewhere in the desert’ is a series of about 30 photos, from which you can see that the maker is concerned with the people who stay there, even though they are not in the picture.

Without people, they testify to the resilience in the most appalling conditions and the ability to make life as comfortable as possible. In it, the photos are reminiscent of those of Henk Wildschut, who recorded the lives of the refugees in Calais.