
Het is niet groter dan een A-viertje. En toch wenkt ze je van verre, met die onnavolgbare blik die het midden houdt tussen zelfbewust, gereserveerd, alert en verleidelijk. De suppoost waarschuwde me dat het zo klein is dat ik het mogelijk over het hoofd zou zien, maar dat lukt helemaal niet, haar over het hoofd zien. Ik heb haar bovendien vaker bekeken, ze is inmiddels overbekend, uitvergroot in de hal van het ziekenhuis in Leiden, op placemats en brillendozen. En toch,- en dat is het mooie van alle tijd hebben in een museum waar nog maar zeven andere mensen rondliepen-, ontdekte ik iets dat ik niet eerder zag. Een speld die in de stof gestoken was met daarlangs een bijna onzichtbare draad die om haar hals ging en haar jurk op z’n plaats hield. Daarmee kwam ze ineens zo heel dichtbij; dat ze daar ‘s morgens aandacht aan had moeten besteden, voor ze naar de schilder Petrus Christus ging, die haar ergens rond 1470 vastlegde.
NB Nanda Janssen wees me er op dat het niet om een draad ging, maar om een bijna transparante voile die heel losjes om haar schouders is gedrapeerd. Ik ben teruggegaan en inderdaad, dat is het, een bijna doorzichtig stukje stof dat bijeengehouden wordt door een speld.
It’s no bigger than an A4. And yet she beckons you from afar, with that inimitable look that is a cross between self-aware, reserved, alert and seductive. The attendant warned me that the painting is so small that I might miss it, but I can’t at all overlook her. Moreover, I have watched her more often, she is now well known, magnified in the hall of the hospital in Leiden, on place mats and glasses boxes. And yet – and that’s the pleasure of having time to spend in a museum where only seven other people were walking around,- I discovered something that I hadn’t seen before. A pin stuck into the fabric with an almost invisible thread running around her neck, holding her dress in place. With that, she suddenly came so very close; that she should have paid attention to it that morning, before going to the painter Petrus Christus, who portrayed her sometime around 1470.
note: Nanda Janssen pointed out to me that it was not a thread, but an almost transparent voile draped very loosely around her shoulders. I went back and indeed it is, an almost invisible piece held together by a pin.