Grandpa

Mijn zus schreef me dat ze best begreep waarom ik het roze beeld van Franz West zo mooi vond en refereerde aan dit werk. Het is de stoel die mijn grootvader maakte, waarin hij altijd zat om de aardappelen te schillen voor het kosthuis dat opa en oma later runden. Ik mocht als kleine jongen de aardappelen stapelen. We hadden een geheim dat niemand mocht weten;  opa sneed met zijn scherpe mes van lucifers prikkers die ik tussen de aardappelen prikte, waarmee ik torenhoog kwam en ze nooit omvielen.

My sister wrote to me that she understood well why I liked the pink sculpture of Franz West so much and referred to this work. It is the chair that my grandfather made, in which he always sat to peel the potatoes for the boardhouse that grandfather and grandmother later ran. I was allowed to stack the potatoes as a young boy. We had a secret that no one should know; grandpa cut with his sharp knife  matches that I pricked between the potatoes, with which I was able to built towers that never fell over.

This was blogpost number 100!